ซ่อนใจไว้รัก

“ปล่อยฉัตรได้ไหมคะ”

“ซื้อได้ไหมคำว่าปล่อย พูดบ่อยเหลือเกิน”

“ไม่ขายค่ะ ฉัตรไม่อยากได้เงินพี่เจ ถ้าไม่อยากฟังก็ปล่อยฉัตรไปสิคะ”

“เรื่องสิ ฉันจะปล่อยก็ต่อเมื่อเราหย่ากันแล้ว”เจนภพเองก็ยังพูดอย่างเอาแต่ได้

“งั้นก็หย่าสิคะ พี่เจก็ทำให้ฉัตรสกปรกมากพอแล้ว เอสเองก็ยุ่งกับฉัตรไม่ได้แล้ว ถ้าพี่เจไม่เชื่อว่าเราบริสุทธิ์ใจต่อกัน ฉัตรก็ขอให้พี่เจเชื่อเรื่องพี่น้องจะไม่ใช้ผู้หญิงคนเดียวกันด้วยเถอะนะคะ”

“ไม่หย่า แค่คืนสองคืนมันไม่ทำให้เธอสกปรกได้มากพอหรอกฉัตรรวี”คนตัวโตก็ยังดื้อดึงไม่เลิก

“งั้นฉัตรต้องทำขนาดไหนละคะถึงจะสกปรกมากพอ จนทำให้เอสไม่คิดอยากจะคบกับฉัตรอีก ต้องให้ฉัตรไปขายตัวให้กับผู้ชายมากหน้าหลายตาเลยไหมคะ”สิ่งที่เธอพูดออกมามันทำให้สมองของคนฟังพุ่งปรี๊ดทันทีด้วยความโกรธ

“ไม่ต้อง!! ถ้าคิดอยากจะขายตัวก็มาขายให้ฉัน ฉันจะรับซื้อเอง”เอ่ยจบก็ไม่รอให้ตนได้โดนหญิงสาวต่อว่า แต่เจนภพกลับกระแทกกระทั้นริมฝีปากหนาของตนลงไปบดขยี้ริมฝีปากบางของคนตัวเล็กกว่าด้วยความโกรธ

“อื้ออื้ออื้อ”ฉัตรรวีจึงต้องส่งเสียงอู้อี้ร้องห้ามเมื่อไม่เป็นผลก็ยกกำปั้นขึ้นมาทุบลงบนอกกว้างของคนใจร้ายที่ตอนนี้กำลังรุกรานริมฝีปากเธออย่างไม่ยอมปล่อย และตอนนี้เธอก็รู้สึกได้ว่ามีรสชาติของเลือดปนเข้ามาในรสจูบด้วย

“ไงล่ะ จะขายไหมถ้าไม่ขายฉันจะถือว่าเธอให้ฟรี”